Sejarah Rasululloh SAW berdasar riwayat-riwayat yang sahih 8

Wafatnya Ibunda Beliau Aminah Binti Wahab dan Pemeliharaan Kakek Beliau – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – Serta Kematiannya dan Pemeliharaan Paman Beliau Abu Tholib 

Sepakat ahli sejarah bahwasanya Nabi – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – ketika dikembalikan dari bani Sa’d (perkampungan Chalimah As-Sa’diyyah) kepada ibu beliau, Aminah, beliau tinggal di sisinya dalam pemeliharaannya dan perawatannya, dan tidak sampai usia beliau 6 tahun wafaatlah ibunda beliau kemudian beliau dipelihara oleh kakek beliau Abdul Muththolib. Lalu tidak lama setelah beliau pindah ke pemeliharaan kakeknya, dikejutkanlah beliau dengan wafatnya kakek beliau – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – sedang ketika itu usia beliau telah sempurna 8 tahun. Kemudian beliau dirawat atau dipelihara oleh paman beliau, Abu Thoolib, hingga dewasa. Dalam hal tersebut tidak ada perbedaan di antara para ahli siroh kecuali tentang usia beliau – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – ketika wafatnya ibunda beliau dan kakek beliau. Hanyasaja setelah pencarian keras untuk mencari sebuah atsar (perkataan sahabat atau tabi’in, yakni ulama generasi awal Islam) saya yang mendukung pernyataan tersebut di atas saya tidak mendapatinya selain hadits Kindiir bin Sa’iid tentang tertahannya Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – dari kakeknya ketika beliau mencari unta (milik kakeknya yang hilang), dan semua riwayat tentang itu kebanyakan hadits mu’dhol dan mursal. Dan saya persembahkan kepada para pembaca di bawah ini riwayat-riwayat yang termasyhur tentang hal tersebut: 

[23] Ibnu Ishaq berkata: “Adalah Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – hidup bersama ibunda beliau, Aminah binti Wahab, dan juga dalam pemeliharaan kakeknya, Abdul Muththolib bin Hasyim, selama itu beliau berada dalam pengawasan dan penjagaan Allah Yang Maha Luhur, Allah menumbuhkan beliau dengan pertumbuhan yang bagus, sebab Dia ingin memuliakan beliau. Lalu ketika Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – sampai usia 6 tahun wafatlah ibundanya, Aminah binti Wahab. Ibnu Ishaq berkata: “Telah menceritakan kepadaku Abubakar bin Muhammad bin ‘Amr bin Chazm bahwasanya ibu Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – yaitu Aminah wafat sedangkan Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – usia 6 (enam) tahun di Abwaa’ antara Makkah dan Madinah. Sebelumnya ia datang bersama Rasul ke sana untuk mengunjungi kelurga ibunda dari kakeknya yaitu dari kalangan bani ‘Adiyy bin Najjaar, ia mengajak beliau mengunjungi mereka. Maka ia meninggal sedang ia dalam keadaan pulang bersama beliau ke Makkah.” Diriwayatkan oleh Ibnu Ishaq dan Al-Bayhaqiy, dan ini hadits mursal yang hasan. Ibnu Ishaq berkata: “Adalah Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – tinggal bersama Abdul Muth-tholib, dan biasanya dihamparkan alas untuk duduk bagi Abdul Muth-tholib dalam naungan Ka’bah. Sedangkan anak-anaknya duduk di sekeliling alas alas tersebut sehingga ia keluar kepadanya tida ada seorang pun dari anak-anaknya yang duduk di atas alas tersebut karena penghormatan kepadanya.” Ibnu Ishaq berkata: “Lalu suatu kali Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – datang sedang beliau ketika itu mash seorang anak kecil maka beliau duduk di atas alas tersebut lalu paman-paman beliau menarik beliauagar beliau mundur dari alas itu. maka Abdul Muththolib jika melihat hal itu ia berkata: “Biarkanlah anakku, demi Allah sesungguhnya dia memiliki sesuatu kemuliaan, kemudian beliau duduk bersamaya di atas alas tersebut dan ia pun mengusap punggung beliau dengan tangannya dan ia senang melihat apa yang dilakukan oleh beliau.” [lihatlah siroh Ibnu Hisyaam, dan siroh Ibnu Katsiir] 

[24] Ibnu Ishaq berkata: “Dan telah menceritakan kepadaku Al-‘Abbaas bin Abdulloh bin Ma’bad bin ‘Abbaas dari salah seorang keluarganya bahwasanya Abdul Muththolib wafat sedangkan Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – berusia delapan tahun. [Siroh Ibnu Hisyaam] 

[25] Diriwayatkan dari Kindiir bin Sa’iid dari ayahnya ia berkata: “Aku berhajji pada zaman jahiliah maaka tiba-tiba aku melihat seorang lelaki sedang tawaf di Baitulloh dan ia mensenandungkan sebuah sya’ir dengan berkata: “Ya Tuhanku kembalikanlah untaku bersama (anakku) Muhammad * kembalikanlah ia dan buatlah pertolongan untukku.” Aku berkata (kepada seseorang): “Apa yang ia maksud?” lalu seseorang itu berkata: “Abdul Muththolib bin Hasyim, untanya hilang lalu ia mengutus cucunya untuk mencarinya lalu ia tertahan (belum kunjung kembali) dan sebelumnya ia tidak mengutus cucunya dalam suatu keperluan pun kecuali ia berhasil menyelesaikannya.” Sa’iid berkata: “Maka aku masih di situ hingga datanglah Nabi – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – dengan membawa untanya tersebut. Maka berkatalah Abdul Muththolib: “Wahai anakku, sungguh aku telah bersedih karenamu seperti seorang perempuan, yakni sebuah kesedihan (yang sangat) yang tidak berpisah dariku selmanya.” Diriwayatkaan oleh Ibnu Sa’d, Ath-Thobroniy dalam Al-Kabiir, Al-Chaakim, dan Al-Bayhaqiy dalam Ad-Dalaa-il, disahihkan oleh Al-Chaakim dan disetujui oleh Adz-Dzahabiy, sedangkan An-Nuur menyebutkan hadits ini dalam Al-Majma’ dan mengatakan bahwa ia diriwayatkan oleh Abu Ya’laa, dan Ath-Thobroniy dan dihasankan olehnya. 

[26] Dan Ibnu Sa’d neriwayatkan dari jalur Al-Waaqidiy dari sekelompok yang mana hadits dari sebagian mereka masuk di hadits sebagian yang lain, mereka berkata: “Adalah Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – bersama dengan ibu beliau, Aminah binti Wahab, lalu ketika sampai usia enam tahun maka ibu beliau keluar kepada keluarga ibu (dari kakek) beliau bani yakni bani ‘Adiyy bin An-Najjaar di Madinah dan ia mengunjungi mereka bersama beliau, dan bersama beliau juga ada Ummu Ayman yang merawat beliau dan mereka mmenunggang dua ekor unta. Lalu ia singgah di kampung An-Naabighoh dan tinggal di sana sebulan. Maka Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – mengingat beberapa hal yang terjadi selama beliau tinggal di sana. Ketika beliau melihat benteng bani Adiyy bin An-Najjaar beliau mengenalinya dan bersabda: “Dahulu bermain dengan salah seorang anak perempuan dari kalangan Anshoor yang bernam Unaysah di benteng ini, dan aku bersama beberapa anak dari keluarga ibuku menerbangkan seekor burung yang hinggap di sana.” Lalu beliau melihat sebuah rumah dan beliau bersabda: “Di sana lah ibuku singgah bersamaku, dan di kampung itu terdapat kubur ayahku Abdulloh bin Abdul Muththolib, dan aku pandai berenang di telaga bani Adiyy bin An-Najjaar.” Adalah sekelompok orang dari Yahudi mondar-mandir melihat kepada beliau lalu Ummu Ayman berkata: “Maka aku mendengar salah satu dari mereka berkata: “Dia adalah Nabi ummat ini, dan ini adalah negeri tempat hijrahnya.” Maka aku mencamkan betul-betul hal itu dari pembicaraan orang Yahudi tersebut.” Kemudian ibunda beliau mengajak beliau pulang ke Makkah. Ketika mereka berada di Abwaa’ wafatlah Aminah binti Wahab maka dikuburkanlah ia di sana, maka Ummu Ayman pun membawa beliau pulang dengan menunggang dua unta yang mana mereka datang dengan keduanya dari Makkah. Dan Ummu Ayman inilah yang merawat beliau bersama ibu beliau kemudian setelah itu ibunda beliau meninggal. Lalu ketika Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – dalam perjalanan ‘Umroh Chudaybiyyah sesampainya beliau di Abwaa’ beliau bersabda: @“Sesungguhnya Allah telah mengizinkan kepada Muhammad untuk menziarahi kubur ibunya.”# maka Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – pun mendatangi kubur ibunya itu dan membenarkannya lali beliau menangis di sisinya dan orang-orang muslim pun menangis karena tangisan Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – maka dikatakanlah kepada beliau (mengapa beliau menagis), maka beliau bersabda: @“Aku merasakaan kasih sayangnya.”# 

[27] Ibnu Sa’d juga meriwayatkan dari beberapa jalur dari sekelompok orang yang mana mereka berkata: “Adalah Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – berada bersama ibunda beliau, Aminah binti Wahab, ketika ibu beliau wafat beliau dipegang oleh kakek beliau Abdul Muththolib dan memeluk beliau serta mencurahkan kasih sayangnya kepada beliau yang tidak pernah ia lakukan kepada seorang pun dari anak-anaknya, adalah kakek beliau itu mendekatkan beliau kepadanya ketika ia sendiri atau ketika ia tidur, dan beliau duduk di atas alas duduknya yang khusus. Dan kakek beliau itu jika melihat hal tersebut ia mengatakan: “Biarkanlah anakku itu sebab ia memang layak menjadi raja (pemimpin)…..” Ibnu Sa’d juga meriwayatkan dari Al-Waaqidiy juga dari beberapa jalur, mereka berkata: “Ketika Abdul Muththolib wafat Abu Thoolib memegang Rasululloh – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – maka tinggallah beliau bersamanya. Abu Tholib adalah seorang yang tidak berharta, adalah ia sangat mencintai beliau denga kecintaan yang melebihi dari anaknya sendiri. Ia tidak tidur kecuali di samping beliau, dan jika ia keluar pastilah ia mengajak beliau, dan Abu Tholib sangat menyayangi beliau dega sangat yang mana tida pernah ia menyayangi seorang atau sesuatu pun seperti sayangnya ia kepada beliau…..” Maka kabar-kabar tersebut dan yang semacamnya walaupun ia tidak sahih secara sanad menurut aturan yang berlaku di antara ahli hadits, namun isinya sahih dengan kesepakatan para ulama siroh. Dan yang dapat kita ambil dari kabar-kabar tersebut dan apa-apa yang disepakati oleh ahli siroh yaitu bahwasanya Nabi – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – terdidik dan tumbuh sebagai seorang yatim, beliau kehilanga ayahnya ketika beliau masih dalam kandungan perutnya, kemudian beliau kehlangan ibundanya sedang beliau masih berusia enam tahun. Sehingga beliau menjadi tak memiliki ayah dan juga ibu. Lalu Allah Yang Maha Luhur meletakkan kasih sayang kepada kakek beliau maka ia pun memelihara beliau dan melindungi beliau serta menjadikan beliau seperti salah satu dari anak-anaknya. Kemudian ketika beliau kehilangan kakeknya ini, beliau masih berusia delapan tahun. Lalu beliau diambil oleh pamannya, Abu Thoolib, dan paman beliau itu sangat kasih dan sayang kepada beliau, dan beliau pun menjadi besar dan dewasa dalam rumah dan kediaman sang paman tersebut. Dan beliau menghabiskan akhir masa kanak-kanak dan masa kecil beliau serta awal-awal masa remaja beliau. Dan sang paman inilah yang membela dan belindungi beliau di hari-hari da’wah beliau, dan teruslah sang paman ini melindungi beliau hingga sang paman tersebut wafat, sedang usia Nabi – semoga Allah Yang Maha Luhur tetap melimpahkan salawat dan salam atas beliau dan keluarga beliau – ketika itu mencapai 50 tahun. Ini adalah hal yang kita tidak mengetahui ada perbedaan (perselisihan) tentangnya.